S’wak majoriti Kristian, gerakan P.Pinang tolak Malaya (1948-1957)

George Town pada awal tahun 1960-an

Mengimbas kembali sejarah akan membantu kita untuk memahami kenapa DAP 2.0 yang berciri evangelis boleh kini berkubu di Pulau Pinang selain bertapak di Subang Jaya dan Damansara Utama.

Negeri-negeri Malaysia mempunyai ciri yang berbeza, contohnya Kelantan berbeza Johor berbeza Negri Sembilan berbeza Kedah.

Berbeza negeri-negeri beraja Melayu, Sarawak ialah sebuah negeri di mana penduduk majoritinya Kristian. Atas sebab itulah ustaz Nasha boleh berkata:

“Parti DAP lah contohnya, di Sarawak … antara perkara yang didoakan dalam majlis [kesyukuran] tersebut adalah doa supaya Malaysia menjadi negara Kristian.”

Dalam pada itu, negeri diperintah Tokong DAP lagi lain daripada yang lain.

Berkiblatkan ketamadunan Barat

Straits Chinese ialah orang Cina Pulau Pinang, Melaka dan Singapura dalam zaman British.

Di Pulau Pinang, masyarakat Straits Chinese dianggap sebagai satu “privileged community” yang berjaya menyesuaikan diri kepada “the solid tranquility of the British empire” ekoran Pulau Pinang diletakkan sebagai ‘crown colony’ (tanah jajahan British).

Petikan-petikan di bawah diambil daripada buku ‘A Modern History of Southeast Asia: Decolonization, Nationalism and Separatism‘ oleh Clive J. Christie, seorang pensyarah di Universiti Hull.

<QUOTE>

“The loyalty of the Straits Chinese was directed not towards Britain as such, but towards the British Empire as a political entity; it was focused on the specific territory of the Straits Settlements and British Malaya within that greater political entity.” […]

“It is in the inter-war years that we see the emergence of a Straits Chinese elite that was to dominate Penang in the 1930s and 1940s. They shared many characteristics: education in the local elite schools, particularly St Xavier’s and the Penang Free School; important roles in banking and import — export businesses in Penang; and key positions in the Chinese Town Hall, the Penang Chinese Chamber of Commerce, the Straits Chinese British Association (SCBA) and the Georgetown Municipal Commission.”

<UNQUOTE>

Di bawah ialah screenshot rencana bergambar – istilah dalam terma suratkhabar ialah “picture story” – disiarkan di muka depan Star Online semalam.

Sekolah St Xaviers (SXI) adalah juga alma mater Wong Chun Wai, pengarang kumpulan The Star.

Akhbar The Star yang lahir dan membesar di Pulau Pinang nyata sekali mempunyai perwatakan Anglophile.

Ada apa dengan orang Penang?

Tidak seperti penghuni di Negeri-negeri Melayu Bersekutu (Selangor, Perak, Negri Sembilan & Pahang) dan Negeri-negeri Melayu Tidak Bersekutu (Johor, Kedah, Kelantan, Perlis & Terengganu) yang taat kepada raja dan sultan, penghuni Pulau Pinang pra-Merdeka adalah “loyal British subjects”.

Pada tahun 1946, Pulau Pinang dan Melaka dimasukkan ke dalam Malayan Union lalu gagasan Straits Settlements yang wujud sebelum itu terbubar.

Nota sampingan: Pengasas MCA Tan Cheng Lock ialah seorang Straits Chinese (Baba Melaka).

<QUOTE>

“The Malayan Union plan highlighted not only the ambiguity of the political aspirations of the Straits Chinese but ultimately also the ambiguity of their identity. While they could only welcome the notion of equal citizenship and opportunities for all races in Malaya, they shrank from the prospect of being cut loose from the safe moorings of the Straits Settlements and thrown into the turbulent politics of the new Malaya.”

<UNQUOTE>

Intipatinya orang Pulau Pinang zaman British berkiblatkan barat dan tidak memiliki identiti Nusantara. Pasti mereka bukan Cina berjiwa komunis atau yang turun dari bukit.

Gerakan enggan menyertai Malaya

Segolongan penduduk Pulau Pinang menuntut ‘secession’, yakni perpisahan supaya boleh keluar daripada Persekutuan Tanah Melayu — “a movement designed to get Penang out of the Malayan Federation, in order that it might rejoin Singapore as a Straits Settlement”.

Pada Oktober 1949, mereka telah menghantar petisyen kepada Colonial Secretary di Pejabat Tanah Jajahan (Colonial Office) di London supaya kedudukan Pulau Pinang sebagai sebuah ‘colony of the Straits Settlements’ dipulih-balikkan.

Pada September 1951, mereka menerima jawapan daripada Pejabat Tanah Jajahan, yang di samping menolak petisyen tersebut, juga the Secretary of State for the Colonies tidak meluluskan permintaan agar sebuah Suruhanjaya Di-Raja diadakan untuk menentukan status Pulau Pinang.

<QUOTE>

“However, by early December 1948 an almost irresistible momentum for secession was building up: on 4 December 1948, the Penang Straits Chinese British Association voted for a policy of secession, and this was unanimously backed by an emergency general meeting of the Penang Chinese Chamber of Commerce on 12 December 1948.” […]

“For the Penang Chinese Chamber of Commerce and the Chinese- and English-language newspapers of Malaya, the priority was not so much the maintenance of the imperial link per se, as the link with Chinese-dominated Singapore.“

<UNQUOTE>

Singapura yang mempunyai 75-80 peratus penduduk Cina dilihat oleh orang bukan-Melayu Pulau Pinang sebagai “counterweight” pengimbang kepada kuasa Melayu. Namun terbentuknya Malayan Union (1946) dan Persekutuan Tanah Melayu (1948) sekaligus mencincang talian perhubungan Pulau Pinang dengan Singapura.

Tidak menyokong Merdeka 1957

Ketika negara di ambang kemerdekaan, gerakan pemisah sekali lagi mencuba nasib dengan tuntutan supaya orang Pulau Pinang kekal sebagai ‘loyal British subjects’ (warga setia kepada raja Britain).

(Baca tentang Cina Pulau Pinang yang menyangkakan diri mereka masih warga British — ‘Malaysians left stateless in UK after passport gamble backfires‘)

Mereka juga mahukan hak dwi-kewarganegaraan tetapi usul ini ditolak oleh kedua-dua Britain dan Malaya ketika Merdeka.

Sejauh manakah integrasi Pulau Pinang dalam tanahair memandangkan ada di kalangan orang mereka yang mengagung-agungkan bahasa Inggeris manakala bertanggapan bahasa kebangsaan tiada mendatangkan apa-apa manfaat.

Waima kebangkitan Mat Salleh Celup DAP, maka golongan yang mewarisi tradisi pendidikan mubaligh serta menganggap Inggeris bahasa ibunda mereka telah mendapat nafas baru politik.

Pendekatan  mereka-mereka yang sekarang ini menjadi penyokong paling lantang DAP 2.0 harus dianalisa melalui kacamata sejarah perkembangan Straits Chinese.

Hakikatnya DAP 2.0 menarik penyertaan Kristian Baru dan puak yang perasan diri mereka Firsters.

Jangkitan Anglophilia dan tinggalan serta kesan-kesan budaya mubaligh menjelaskan kepada kita bagaimana The Star boleh begitu taksub kepada ego Papa dan Mama DAPster serta puak evangelista yang dipimpin mereka.

Berkaitan:

Apakala Pulau Pinang diKristiankan

Republic of Singapore North?

Begitu ramai sekali YB Kristian DAP di Parlimen!!